7 نوامبر 2023- در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Nutrients منتشر شده است، محققان یک مرور سیستماتیک از آزمایش‌های بالینی انسانی انجام دادند که تجویز پروبیوتیک‌های خوراکی را برای بهبود میکرو فلور روده و مدیریت دیابت نوع 2 مورد بررسی قرار داده بودند.
زمینه
دیابت نوع 2، به سرعت در حال تبدیل شدن به یک نگرانی عمده بهداشتی در سطح جهان است. این یک اختلال متابولیک است که در آن بدن یا به انسولین پاسخ نمی دهد یا انسولین کافی تولید نمی کند. پاسخ ناکافی به انسولین منجر به افزایش سطح گلوکز خون می شود و هایپرگلایسمی طولانی مدت در نهایت بر سایر اندام ها از جمله سیستم گردش خون و عصبی تأثیر می گذارد. ایجاد و پیشرفت دیابت نوع 2 به ترکیبی از عوامل متابولیک، ژنتیکی و محیطی نسبت داده می شود. با این حال، علیرغم استعداد ژنتیکی برای ابتلا به دیابت نوع 2، عوامل خطر مختلف قابل تغییر مانند عادات غذایی و سبک زندگی می توانند به مدیریت این بیماری کمک کنند.
شواهد رو به رشد نشان می‌دهد که میکروبیوم روده نقش مهمی در سلامت و بیماری‌ها ایفا می‌کند و دیس‌بیوز در میکروبیوم روده با پیشرفت طیف وسیعی از بیماری‌ها مرتبط است که بر سیستم‌های متعدد اندام تأثیر می‌گذارند. دیس بیوز میکروبیوم روده، همچنین در علت دیابت نوع 2 نقش دارد، با عدم تعادل در فراوانی و تنوع میکرو فلور روده که بر تنظیم قند خون میزبان تأثیر می گذارد. استفاده از پری بیوتیک ها و پروبیوتیک ها برای تعدیل میکروبیوم روده نیز به طور گسترده در زمینه مدیریت این بیماری مورد بررسی قرار گرفته است.
در مورد این مطالعه
در مطالعه ی حاضر، محققان کارآزمایی‌های بالینی را بررسی کردند که اثربخشی پروبیوتیک‌های خوراکی را در مدیریت دیابت نوع 2 و ترکیب گونه‌ای پروبیوتیک‌ها و همچنین مداخلاتی شامل ترکیبی از پروبیوتیک‌ها را بررسی کرده بودند.
میکروبیوم روده در فرآیندهای فیزیولوژیکی حیاتی مانند ایمنی و جذب مواد مغذی نقش دارد. علاوه بر این، مطالعات روی مدل‌های پستانداران غیر انسانی به وضوح نشان داده‌اند که اختلالات متابولیک و میکروبیوم روده به شدت به هم مرتبط هستند. با این حال، شواهد مربوط به این ارتباط از مطالعات انسانی همچنان بحث برانگیز است. بنابراین، فقط کارآزمایی‌های بالینی انسانی تکمیل شده در این بررسی گنجانده شد و مطالعات مدل‌های حیوانی و بررسی‌ها و متاآنالیزهای مطالعات حیوانی، حذف شدند.
مطالعات وارد شده در این مرور، به جنبه‌های متعدد دیابت نوع 2، مانند پروفایل لیپید، متابولیسم گلایسمی، عوامل قلبی عروقی، تجزیه و تحلیل مدفوع و التهاب پرداخته است. فقط آن دسته از مطالعاتی که شرکت‌کنندگانی با دیابت نوع 2 تأیید شده، داشتند، در این بررسی گنجانده شدند و آن‌هایی که شامل بیماران پیش دیابتی یا انجام آنالیزهای بیماری های همراه بودند، حذف شدند. علاوه بر این، مطالعاتی که شامل پروبیوتیک‌های غیر خوراکی یا با شرکت‌کنندگان زیر 18 سال بود، نیز حذف شدند.
ویژگی های مطالعه مانند نوع کارآزمایی بالینی، سن جمعیت مورد مطالعه و تعداد شرکت کنندگان جمع آوری شد. علاوه بر این، ویژگی های مداخله ی پروبیوتیک، مانند میانگین واحدهای تشکیل دهنده کلنی تجویز شده در روز، مدت زمان تجویز، تعداد دفعات مصرف در روز، ترکیب پروبیوتیک، تعداد سویه های موجود در پروبیوتیک ها، شناسایی در سطح جنس گونه های موجود در پروبیوتیک، و دارونماهای مورد استفاده در این مطالعه نیز از مطالعات استخراج شدند.
پیامدهای مورد بررسی شامل پارامترهای مرتبط با سطوح گلایسمی و چربی، شاخص‌های کلیوی و قلبی عروقی، اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریک، استرس اکسیداتیو و سایر شاخص‌های التهاب، و تجزیه و تحلیل مدفوع بود.
نتایج
این مطالعه نشان داد که حدود 64 درصد از مطالعات وارد شده در این مرور، بهبود حداقل یکی از پارامترهای مربوط به سطوح گلایسمی را گزارش کردند، در حالی که 45 درصد از مطالعات بهبود حداقل یکی از پارامترهای مربوط به سطوح لیپید را پس از تجویز پروبیوتیک های خوراکی گزارش نمودند. با این حال، هیچ یک از مطالعات هیچ بهبود یکنواختی را در تمام پارامترهای مربوط به سطوح لیپیدها و گلایسمی یا فشار خون نشان ندادند.
نویسندگان بر این باورند که تغییرات گسترده در ترکیب پروبیوتیک‌های تجویز شده، و همچنین در دوز و مدت مداخلات پروبیوتیک‌ها، می‌تواند یافته‌های متناقض در مطالعات را توضیح دهد. با این حال، استفاده از پروبیوتیک های خوراکی همراه با درمان متفورمین، به طور قابل توجهی کنترل قند خون را در بیماران دیابتی نوع 2 بهبود می بخشد.
یافته‌های مربوط به اثرات کلی مداخلات پروبیوتیک بر التهاب قطعی نبود، اگرچه چند مطالعه بهبود فشار خون سیستولیک را در ارتباط با مداخلات پروبیوتیک، گزارش کردند.
نتیجه گیری
به طور کلی، این یافته ها نشان داد که انجام مداخلات پروبیوتیک برای بهبود میکروبیوتای روده در بیماران دیابتی نوع 2 با هیچ واکنش نامطلوبی همراه نیست. استفاده از پروبیوتیک ها توسط بیماران تحت درمان با متفورمین، به طور قابل توجهی کنترل قند خون را بهبود می بخشد. آزمایش‌ها و مطالعات بالینی اضافی برای درک عوامل خاص، مانند تأثیر سویه‌های میکروبی مختلف و دوز مطلوب مداخلات پروبیوتیکی برای بهبود نتایج در بیماران دیابتی نوع 2 مورد نیاز است.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20231106/Probiotics-paired-with-metformin-could-be-a-game-changer-in-type-2-diabetes-control.aspx